02 March 2011

ေမ့ေလ်ာ့ျခင္း

မိန္းေမာေမ့ေလ်ာ့ျခင္း

ကိုယ္မင္းကိုမ်ား...သတိမရဘဲ..ေမ့ေနခဲ့မိပါသလား...
ဟုတ္ပါရဲ႕။မင္းရွိေနတာကို..သတိမရဘဲေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့မိပါတယ္
ဘာေၾကာင့္ေမ့ေနခဲ့ရလဲ လို႔ မင္းကေမးရင္ မင္းကိုရွင္းျပရမွေပါ့
ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ မင္းက ငါ့ရင္ထဲမွာ သတိရေနစရာ မလိုေလာက္ေအာင္ကို ေနရာယူထားျပီးလို႔ပါပဲ။
မင္းကိုသတိရေၾကာင္း ေျပာစရာမလိုေလာက္ေအာင္ကို  ငါ့ရင္ထဲမွာ သိမ္းဆည္းထားလို႔ပါပဲ။

ငါတို႔မွာ မ်က္လံုးေတြရွိေပမဲ့ မ်က္လံုးတစ္စံုရွိေၾကာင္း ကိုအၿမဲတမ္းသတိ ရေနခဲ့ပါသလား။
"ငါတို႔မွာ မ်က္လံုးေတြရွိတယ္ မ်က္လံုးေတြရွိတယ္" လို႔ေကာ ခဏ ခဏ သတိရ ေရရြတ္ေနခဲ့ဘူးပါသလား။
မ်က္လံုးေတြရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ ကိုယ္တို႔ ေလာကႀကီးကိုျမင္ႏိုင္တယ္ေလ။
အဲသလိုပဲ မင္းကိုယ္အနားမွာရွိတာ ကိုယ္အၿမဲတမ္း သတိရခ်င္မွရမွာပါ။
မင္းရွိေနတာ ကိုလဲ တဖြဖြ ေျပာခ်င္မွွေျပာမွပါ
ဒါေပမဲ့ ..မင္းကိုကိုယ္ဘဝရဲ႕ အရင္းအျမစ္ထဲမွာ သိမ္းဆည္းထားခဲ့ ပါတယ္။
မင္းကိုယ္ ဘဝထဲကိုဝင္ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္ကစျပီး ကိုယ္ဘဝဟာ သာယာစိုေျပလာၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္လာခဲ့ရလို႕ပါပဲ။


ကိုယ္မင္းကိုမ်ား...သတိမရဘဲ..ေမ့ေနခဲ့မိပါသလား...
မင္းဟာ ကိုယ္ဘဝရဲ႕ ဟိုး ...အတြင္းအက်ဆံုးမွာေနရာ ယူထားတဲ့အတြက္ ကိုယ္မင္းကိုေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့တာပါ။
ဘာနဲ႔အလားသ႑န္တူလဲဆိုရင္ ကိုယ္တို႔ေတြလမ္းေလ်ာက္သြားရင္း လမ္းေဘးမွာရွိတဲ့   လွပတဲ့ ပန္းေတြရွိတာကို သတိမမူမိ သလိုမ်ိဳး လွပတဲ့ေကာင္းကင္ယံမွာ ၾကယ္ေရာင္စံုေတြ တည္ရွိေနတာ ကိုသတိမမူမိသလိုပါပဲ။

အဲဒီအရာတည္ရွိေနမႈက ဘဝတစ္ခုုလံုးကို ခ်ိဳၿမိန္မႈေတြနဲ႔ ျပည့္လွ်ံေနေစခဲ့သလို မိန္းေမာေမ့ေလ်ာ့ျခင္းေတြကိုလည္း သာယာလွပတဲ့ ဂီတသံေတြနဲ႔ အလွဆင္ေနခဲ့ပါတယ္.

ကိုယ္ဘဝ မွာမင္းရဲ႕တည္ရွိမႈဟာလည္းအဲဒီ္အရာေတြနဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ်ပဲ ဆိုတာ မင္းသိရွိျပီး နားလည္ေပးပါလားအခ်စ္ရယ္။

တဂိုး

ေဒါက္တာခင္ေဇာ္လြင္လည္း ဤကဗ်ာအား ဘာသာျပန္ခဲ့ဘူးပါသည္။ ကဗ်ာမူရင္းနာမည္က Oblivion ပါ။

3 comments:

ခ်မ္းလင္းေန said...

တဂိုးကဗ်ာကိုးးးး စာသားအားေကာင္းတယ္ဗ်ာ။

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

ကဗ်ားေလး အားေပးသါားတယ္အကို။ေကာင္းေသာေန႕ေလးၿဖစ္ပါေစ။

ခႏြဲ said...

ကဗ်ာေကာင္းတာေတာ့ အမွန္ပဲ။