လြဲခ်က္ကယ္နာ ( အပိုင္း -၁)

အက်နုပ္သည္ ဘေလာ့မ်ား လိုက္လံဖတ္ရႈရင္း ကိုယ္တိုင္ဘေလာ့ဂါျဖစ္ခ်င္လာသျဖင့္ ဘေလာ့တခုအားဖြင့္၍ ဘေလာ့ဂင္းေနခဲ့ေလ၏၊ ထို႕သို႕ ဘေလာ့ဂင္းရင္း အခ်ိန္အနည္းငယ္ ၾကာျမင့္ေသာအခါ ဘေလာ့ဂါမ်ားႏွင့္ သိကၽြမ္းဝင္လာခဲ့ေလသည္။

ထိုအထဲမွ ဘေလာ့ဂါ တစ္ဦးသည္ အလြန္ေရးႏုိင္၏၊ တစ္ေန႕တြင္ တူးပို႕ (သၾကၤန္ မဟုတ္ပါ) မက ေရးနုိင္၏။ ေရးလိုက္သမွ်ကိုလည္း ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးရေသာ ေကာင္မေလးမ်ားသာမက ႏႈတ္ခမ္းေမႊးရိတ္ရႏႈတ္ရေသာ က်ႏုပ္တို႕ ပုရိသမ်ားပင္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ကုန္၏။အလြမ္းဝတၳဳလည္း အေရးေကာင္းသူျဖစ္၏။ သူ၏ ဟစ္ေကာင္တာ(Hit counter)တြင္ တေန႕ကို လူအရာက္ ႏွစ္ရာေက်ာ္ ဖတ္၏ ။ဖဘတြင္လည္း အေယာက္တစ္ရာတြင္ ၈၀ မွာမိန္းကေလးပရိသတ္မ်ားျဖစ္ေလ၏။ အံၾသ ဖြယ္ပါတကား။အက်နုပ္သည္ ထိုလူအားခင္မင္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ေပၚေသာ ေၾကာင့္ သမင္ေတာ့ တြင္အပ္၍ စကားစျမည္ေျပာဆိုေသာအခါ က်နုပ္နွင့္သူသည္ တႏုိင္ငံထဲတြင္ ေနထိုင္ၾကသည္ကိုေတြ႕ ရွိခဲ့ေလသည္။ ထိုမွတဆင့္ က်ႏုပ္တို႕ အျပင္တြင္ေတြ႕ဆံုက်ေလသည္။က်ေနာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို မိတ္ဆက္ရလွ်င္


သူ၏နာမည္သည္ ရဲလတ္ ဟုေခၚ၏။ က်ေနာ္သည္ကား မင္းထြဋ္ခ ဟူ၍ျဖစ္သည္။သူသည္ အင္မတန္ ညုႏုေသာ စာမ်ားကို ေရးေသာ္လည္း ရည္းစားတေယာက္မွ်ပင္ အျပင္ေလာကတြင္ မထားဘူးေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ သူ၏ ရုပ္ရည္ေၾကာင့္ျဖစ္၏။ အနည္းငယ္ ပုံေဖာ္ျပရေသာ္ သူတြင္ ဘယ္လို ဆီလိမ္းလိမ္း ပံုမက်ေသာ တံျမက္စည္း သဖြယ္ ဆံေကသာရွိ၏ ။ မ်က္ႏွာမွာ မည္း၍ အဆီျပန္ကာ ဝက္ျခံရွိကာ ေဂၚလီလံုးကဲ့သို ျပဳးေသာမ်က္လံုး ေပါက္တူးရိုးႏွင့္တူေသာႏွာေခါင္း အတန္ငယ္ျပဲေသာ ပါးစပ္နွင့္ ဝဖိုင့္ေသာခႏၵာကိုယ္ရွိ၏။

က်ေနာမွာမူ အလြန္အမင္းမေခ်ာေစကာမူ ၾကည့္ေကာင္းေသာ ရုပ္ရည္ႏွင့္ ေတာင့္တင္းေသာခႏၵာကိုယ္ရွိ၏ ။ က်ေနာ္တို႕သည္ရုပ္ရည္ အလြန္ကြာျခားေသာ္လည္း အလြန္အမင္းခင္ၾကသည္။ ေရွးဘဝကေရစက္လားေတာ့မသိေပ။ထို႕ျပင္ ယခုေခတ္သည္ အြန္လိုင္းေခတ္ျဖစ္သည့္အားေလွ်ာ္စြာ သူတြင္ အြန္လိုင္းရည္းစားရွိသည္။ သို႕ေသာ္ၾကာၾကာမခံေခ် သူ၏ဓာတ္ပံုကို ေကာင္မေလးဆီ ပို႕ျပီးသည့္ေန႕မွစ၍ ေကာင္မေလးဘယ္ေတာ့မွ အြန္လိုင္းမလာေတာ့ေခ်။
သူသည္အဲလိုျဖစ္ေလ သူ၏စိတ္ကူးမ်ားထဲမွ စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ားအားလံုးသည္ ဝတၳဳထဲတြင္ ဝင္ေရာက္ကာ ဇာတ္ေကာင္မ်ားမွာ အတိုင္းထက္အလြန္ျပီးျပည့္စံုၾကကုန္ေလ၏ ။ ဘေလာ့ေလာကတြင္ ေရးလိုက္သမွ်အလြမ္းဝတၳဳမ်ားမွာလည္း ဘေလာ့ပရိသတ္မ်ားၾကားတြင္ အလြန္ေရပန္းစား၏္။ စာဖတ္သူမ်ားကိုယ္တိုင္ သူ၏ဇာတ္ေကာင္ေနရာတြင္ ဝင္ေရာက္ခံစားသြားေစေလသည္။ စိတ္ကူးယဥ္တတ္ေသာ ေကာင္မေလးမ်ားမွာ စာေရးဆရာ ကိုယ္တိုင္မွာလည္း ဝတၳဳထဲမွ မင္းသားမ်ားကဲ့သို႕ပင္ ေခ်ာေမာ လွပမည္ဟုထင္ၾကကုန္ေလ၏။



ဆက္ရန္..............


ကိုထြဋ္
၁၅.၀၅.၂၀၁၁